Funkcjonujemy dzisiaj według modelu wzrostu produkcji i konsumpcji. Im więcej wytwarzamy i im więcej produktów kupujemy, tym zużywamy coraz więcej zasobów i wytwarzamy coraz więcej odpadów. W takich okolicznościach, mając na uwadze zachodzące zmiany klimatyczne i ograniczenie wpływu działalności człowieka na środowisko, optyka rozwoju i korzystania z zasobów musi ulec zmianie.
Gospodarka obiegu zamkniętego to nie tylko dbałość o możliwie najmniejsze zużycie zasobów ale również dbałość o ich regenerację. Ten sposób myślenia musi przełożyć się na każdy etap życia produktów: od ich projektowania z wykorzystaniem wyłącznie materiałów, które mogą zostać ponownie użyte, poprzez produkcję opartą w jak największym stopniu o odnawialne źródła i zasoby, po konsumpcję szanującą środowisko i zagospodarowującą ponownie przetwarzane surowce. To sposób na racjonalne wykorzystanie wszystkich zasobów. Produkty, które stały się odpadami, powinny pozostawać w obiegu gospodarczym jako surowce tak długo, jak to możliwe. Dzięki temu ogranicza się ilość odpadów, a tym samym negatywne oddziaływanie na środowisko.
Unijne cele w obszarze recyklingu:
Energia powinna wracać
Dzisiaj znajdujemy się na swego rodzaju etapie przejściowym. Będziemy w tym czasie wykorzystywać coraz więcej surowców wtórnych z odpadów, nie unikniemy jednak takich, z których nie jesteśmy w stanie nic odzyskać poza zgromadzoną w nich energią. Wobec tego termiczne wykorzystanie odpadów nie nadających się do ponownego wykorzystania, zagospodarowanie ich frakcji kalorycznej, która powstaje w procesie sortowania i recyklingu, wpisuje się w schemat gospodarki obiegu zamkniętego. A odzyskana z odpadów energia, jak i pozostałe surowce z nich pochodzące, powinny być wykorzystywane w tym samym obiegu do produkcji nowych produktów.
Każdy może przyczynić się do rozwoju gospodarki obiegu zamkniętego